ភ្នំពេញៈ អត្ថបទនេះមានគោលបំណងពិភាក្សាអំពីអ្វីទៅ ដែលគួរតែជាពហុភាគីនិយម និងអ្វីដែលមិនគួរជាពហុភាគីនិយម ហើយលើកពីសារៈសំខាន់នៃពហុភាគីនិយមសម្រាប់មនុស្សជាតិ។
នៅពេលយើងពិភាក្សាអំពីពហុភាគីនិយម យើងត្រូវត្រឡប់ទៅរកព្រឹត្តិការណ៍ពិភពលោក និងតំបន់ជាប្រវត្តិសាស្ត្រឡើងវិញ ហើយសួរថា ហេតុអ្វីបានជាអង្គការសហប្រជាជាតិត្រូវបានបង្កើត? ហេតុអ្វីបានជាអាស៊ានត្រូវបានបង្កើតឡើង? ហេតុអ្វីអាស៊ានមានសមាជិក១០?។
ប្រសិនបើយើងមិនបិទខ្ទប់ខ្លួនឯង ទៅនឹងគំនិតមនោគមន៍វិជ្ជា ឬភូមិសាស្ត្រនយោបាយទេ យើងអាចទទួលបានចម្លើយសាមញ្ញសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ នោះគឺថា ស្ថាប័នពហុភាគីត្រូវបានបង្កើតឡើង ពីព្រោះយើងចង់បានសន្តិភាពភាពសុខដុម ការអភិវឌ្ឍសេរីភាពចេញពីភាពវេទនា និងភាពក្រីក្រ និងការចង់បានអនាគតភ្លឺស្វាងសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។
គោលការណ៍ និងគោលបំណងរបស់អង្គការពហុភាគីទាំងអស់ តែងតែមានគោលដៅរួមទាំងនេះ សម្រាប់មនុស្សជាតិដោយមិនទុកនរណាម្នាក់ចោលឡើយ។ បន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់សង្គ្រាមលោក មហាបំផ្លិចបំផ្លាញចំនួន២លើក ពិភពលោកយើងបានសម្រេចចិត្តអង្គុយតុចរចា ខិតខំត្រិះរិះពិចារណារកវិធីបង្កើតយន្តការនានា ដែលយើងអាចគ្រប់គ្រងអស្ថិរភាព ភាពមិនទៀងទាត់ហានិភ័យនៃជម្លោះ និងការមិនទុកចិត្តគ្នា និងកាត់បន្ថយ ឬលុបបំបាត់នូវភាពវេទនាទាំងឡាយ ដែលមនុស្សលោកអាចជួបប្រទះ។
ទោះបីជាមានឧត្តមគតិរួមក៏ដោយ ប៉ុន្តែពិភពលោកនៅតែមានគម្លាតលើវិធីសាស្ត្រអនុវត្តន៍។
សង្គមខ្លះកំពុងតែខិតខំស្វែងរកភាពល្អឥតខ្ចោះ។ សង្គមខ្លះទៀតកំពុងតែត្រដរខ្យល់នៅឡើយ សូម្បីតែបំពេញតម្រូវការចាំបាច់ប្រចាំថ្ងៃរបស់ពលរដ្ឋ។
នៅពេលដែលសង្គមទាំងនេះ មានទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមក ពួកគេត្រូវបានបែងចែកដោយគម្លាតអំណាច មនោគមន៍វិជ្ជា ឧទាហរណ៍ ដូចក្នុងសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់ និងអភិក្រមនានា ដែលរដ្ឋនីមួយៗប្រកាន់យកនៅក្នុងអភិបាលកិច្ច និងមាគ៌ាអភិវឌ្ឍន៍របស់ពួកគេ។
អន្តរកម្មទាំងនេះ បានបង្កើតជាការតតាំងដាក់គ្នាទៅវិញទៅមក នៅក្នុងចំណោមរដ្ឋ ក៏ដូចជានៅក្នុងយន្តការពហុភាគីនិយម។
ពេលខ្លះពហុភាគីនិយមអាចរំឭកយើងឡើងវិញ អំពីអ្វីដែលមនុស្សជាតិត្រូវការ ប៉ុន្តែពេលខ្លះពហុភាគីនិយម ក៏ត្រូវបានគេប្រើដើម្បីជំរុញដល់ការតស៊ូ និងតតាំងរវាងរដ្ឋដោយផ្អែកលើការបែងចែកភូមិសាស្ត្រនយោបាយ និងមនោគមន៍វិជ្ជា។
យោងតាមបទពិសោធដ៏ជូរចត់របស់កម្ពុជា ពហុភាគីនិយមមិនគួរផ្តល់អាសនៈនៅអង្គការសហប្រជាជាតិ ដល់របបប្រល័យពូជសាសន៍ប៉ុល ពត ដែលបានសម្លាប់មនុស្សជាង២លាននាក់ឡើយ។ ពហុភាគីនិយមមិនគួរដាក់ទណ្ឌកម្មការទូត និងសេដ្ឋកិច្ចរយៈពេល១២ឆ្នាំ ទៅលើអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបប៉ុលពតឡើយ។
ពហុភាគីនិយមមិនគួរជាក្បាលម៉ាស៊ីន ដើម្បីគាំទ្រ ពង្រីក និងអូសបន្លាយសង្គ្រាមដោយតួអង្គតំណាង ហើយគាំទ្រដល់ភាគីណាមួយ នៅក្នុងជម្លោះនយោបាយ ឬជម្លោះទឹកដីឡើយ។
ពហុភាគីនិយមមិនគួរដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចនោះទេ នៅពេលដែលប្រជាជនកំពុងតែរងផលប៉ះពាល់ពីការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩។ ពហុភាគីនិយមគួរតែដាក់សន្តិភាព និងស្ថិរភាពខ្ពស់ជាងអ្វីៗទាំងអស់ ហើយមិនគួរត្រូវបានកំណត់ ដោយការដាក់ឆន្ទៈខាងមនោគមន៍វិជ្ជា ឬភូមិសាស្ត្រនយោបាយទៅលើអ្នកដទៃឡើយ។