ចំណេះដឹង! តើការគ្រប់គ្រងដីរដ្ឋ និងការបែងចែកដីរដ្ឋត្រូវអនុវត្តន៍ដូចម្តេច?

0

ដោយៈ​វុត្ថា

ភ្នំពេញៈ រដ្ឋ និង​នីតិ​វិ​បុគ្គល​សាធារណៈផ្សេងៗ គឺជា​ម្ចាស់​ដី​រដ្ឋ​ទាំងអស់។ ដី​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ នឹងត្រូវ​គ្រប់គ្រង​ដោយ​ក្រសួង​ឬ​ស្ថាប័ន ឬ​អង្គភាព​ដែលមាន​អាណត្តិ​ជាប់​នឹង​ប្រយោជន៍​សាធារណៈ​នោះ ឬ​ជាប់​នឹង​ការប្រើប្រាស់​ជា​សាធារណៈ នូវ​តំបន់​ជាក់លាក់​ណាមួយ​នៃ​ដី​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ។

យោង​តា​ឯកសា​របស់​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែនដី នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់​ស្តីពី គោលនយោបាយ​ស្តីពី ការគ្រប់គ្រង​ដី​រដ្ឋ​បានឱ្យដឹងថា ក្រសួង ឬ​ស្ថាប័ន​ឬ អង្គភាពនីមួយៗ នឹងមាន​សិទ្ធិ​ផ្ទេរអំណាច គ្រប់គ្រង​ទ្រព្យ​សាធារណៈ​មួយ​បន្តទៀត ដោយ​ផ្អែកលើ​កិច្ច​ន្យា​ជា​លាយ​លក្ខ​អក្សរ នៃ​ការទទួលខុសត្រូវ​គ្រប់គ្រង រាប់ទាំង​លក្ខណៈ​ជាក់លាក់​នៃ​ទ្រព្យ​ដែល​ត្រូវ​ផ្ទេរ ដោយ​យោងតាម​លក្ខខណ្ឌ​ច្បាប់។

អនុក្រឹត្យ​នេះ នឹង​កំណត់​នូវ​ការរៀបចំ​ស្ថាប័ន​គ្រប់គ្រង​ដី​រដ្ឋ ដែល​យក​ច្បាប់​ភូមិបាល និង​ច្បាប់​ពាក់ព័ន្ធ​ដទៃទៀត​មក​ពិចារណា ។ ដី​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ នឹងត្រូវ​គ្រប់គ្រង​ដោយ​ក្រសួង ឬ​អាជ្ញាធរ ដែល​ក្នុង​អាណត្តិ​របស់ខ្លួន មាន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ផលប្រយោជន៍​ឬ​ការប្រើប្រាស់​ជា​សាធារណៈ។ ដីឯកជន​របស់​រដ្ឋ​នឹងត្រូវ​គ្រប់គ្រង ដោយ​គណៈកម្មាធិការ​ប្រើ​ប្រាស់ និង​បែងចែក​ដី​ថ្នាក់​ខេត្ត​ក្រុង។

គណៈកម្មាធិការ​ប្រើប្រាស់ និង​បែងចែក​ដី​ថ្នាក់​ខេត្ត ក្រុង ត្រូវបាន​ប្រគល់​សិទ្ធិ​ឱ្យមាន​មតិ សម្រេច​លើ​ទីតាំង​សម្បទាន​ដី​សង្គមកិច្ច និង​សម្បទាន​ដី​សេដ្ឋកិច្ច ស្របតាម​នីតិវិធី​ដែល​បាន​បង្កើត​សំរាប់​ការផ្ទេរ​ដី​នេះ។ គណៈកម្មាធិការ​ប្រើប្រាស់ និង​បែងចែក​ដី​ថ្នាក់​ខេត្ត នឹងមាន​អំណាច​ផ្ទេរ​ការទទួលខុសត្រូវ លើ​ការគ្រប់គ្រង​ដីឯកជន​របស់​រដ្ឋ ទៅឱ្យ​អង្គភាព​សាធារណៈ​ផ្សេងទៀត  ប៉ុន្តែ​មិនអាច​ផ្ទេរសិទ្ធិ​លក់ ជួល ឬ​សិទ្ធិ​ប្រគល់​ដី​ទៅឱ្យ​អង្គភាព​សាធារណៈ​ដទៃទៀត​ឡើយ។

គណៈកម្មាធិការ​ប្រើប្រាស់ និង​បែងចែក​ដី​ថ្នាក់​ខេត្តនីមួយៗ នឹង​ទទួលខុសត្រូវ​ចំពោះ​ការកសាង​ផែនការ​ប្រើប្រាស់​ដី​ថ្នាក់​ខេត្ត​ក្រុង ដែល​បង្កើត​ផែនការ​ប្រើប្រាស់​ដី​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ ដោយ​ការពិគ្រោះ​យោបល់​ជាមួយ​ក្រុមប្រឹក្សាឃុំ សង្កាត់ និង​ត្រូវ​បានទទួល​ការយល់ព្រម ពី​ក្រុមប្រឹក្សា​គោលនយោបាយ​ដីធ្លី។ គ្មាន​ការប្រើប្រាស់​ដី​រដ្ឋ ផ្ទុយ​ពី​ផែនការ​ប្រើប្រាស់​ដី អាច​ត្រូវបាន​អនុញ្ញាត​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ​ផែនការ​ប្រើប្រាស់​ដី​នេះ ក៏​អាចធ្វើ​កែប្រែ បាន​ដោយ​គណៈកម្មកា​ធិ​ការប្រើប្រាស់ និង​បែងចែក​ដី​ខេត្ត​ក្រុង ក្រោម​ការពិគ្រោះ​យោបល់​ជាមួយ​ក្រុមប្រឹក្សាឃុំ សង្កាត់ និង​ដោយ​គ្មាន​ការជំទាស់​ពី​ក្រុមប្រឹក្សា​គោលនយោបាយ​ដីធ្លី។

ការបែងចែក​ដី​នៅក្នុង​បរិបទ​នេះ​មានន័យថា ជាការ​ចាត់ចែង​ដី​របស់​រដ្ឋ​សម្រាប់​គោលដៅផ្សេង។ មានតែ​ដីឯកជន​របស់​រដ្ឋ​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​អាចធ្វើ​ការបែងចែក​បាន។ ដី​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ អាចធ្វើ​ការបែងចែក​បាន លុះត្រាតែ​បានធ្វើ​ចំណា​ច់​ថ្នាក់​ឡើងវិញ​មកជា​ដីឯកជន​របស់​រដ្ឋ​ជាមុនសិន។ ដោយហេតុថា ដី​ត្រូវតែ​ធ្វើ​ចំណាត់ថ្នាក់ ឱ្យទៅជា​ដីឯកជន​របស់​រដ្ឋ ហើយ​មុ​នឹង​នឹងធ្វើ​ចំ​ណាត​ថ្នាក់ ដី​នេះ​ត្រូវតែ​បាន​ចុះបញ្ជី​ជាមុនសិន។

ដូច្នេះ​គឺមាន​តែ​ដីឯកជន​របស់​រដ្ឋ ដែល​បាន​ចុះបញ្ជី​រួចហើយ​ទេ ដែល​អាចបែងចែក​បាន។ ដីឯកជន​របស់​រដ្ឋ​អាចបែងចែក សម្រាប់​ការប្រើប្រាស់​ជា​ទ្រព្យសម្បត្តិ​រដ្ឋ ជា​ទ្រព្យ​ខេត្ត​ក្រុង ឬ​ជា​ទ្រព្យ​សហគមន៍ និង​សំរាប់​អង្គភាព​ឯកជន។

ការបែងចែក​សំរាប់​អង្គភាព​ឯកជន អាចធ្វើ​ទៅបាន​តាមរយៈ​សម្បទាន ដោយ​អនុលោម​តាម​អនុក្រឹត្យ​ពាក់​ព័​ន្ ឬ​តាមរយៈ​ភតិសន្យា(ការជួល) ដែល​នឹងមាន​ព័រ​ណ៌​នា នៅក្នុង​អនុក្រឹត្យ ។ យោងតាម​ច្បាប់​ភូមិបាល​ដីឯកជន របស់​រដ្ឋ​អាចជា​កម្មវត្ថុ​នៃ​ភិត​សន្យា ។ បទបញ្ជា​បច្ចុប្បន្ន​នៃ​ភិ​តិ​សន្យា គឺ​ផ្អែកលើ​បរទប​ញ្ជា​លេខ ៣០ បប/ ១៩៩៧ ៕

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here