ដោយៈគង់ សូរិយា
អន្តរជាតិៈ ការពង្រីកឥទ្ឋិពលរបស់មហាយក្សចិន ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ បាននិងកំពុងត្រូវគេមើលឃើញថា ចិនកំពុងពង្រីកការក្តោបក្តាប់ឥទ្ឋិពលសេដ្ឋកិច្ចលើពិភពលោក។
ជាក់ស្តែងផ្លូវសូត្រ ឬគំនិតផ្តួចផ្តើមខ្សែក្រវ៉ាត់១ ផ្លូវ១របស់ចិន ហេតុអ្វីចិនចូលក្នុងគំរោងផ្លូវសូត្រតំបន់ប៉ូល?។
ហេតុការណ៍ដែលនាវាអេវើហ្គីវិន ជាប់គាំងនៅព្រែកជីកស៊ុយអេ ដែលជាផ្លូវទឹកដ៏សំខាន់មួយរបស់ពិភពលោក កាលពីខែមិនាកន្លងមក បានធ្វើឲ្យភាគីជាច្រើនស្វែងរកផ្លូវនាវាចរណ៍ថ្មីៗ ដែលអាចនឹងការពារការខាតបង់ជាច្រើន ក្នុងតម្លៃដ៏មហាសាល ដែលអាចនឹងកើតឡើង ដូចករណីជាប់គាំងនាវាខាងលើបាន។
ក្នុងប៉ុន្មានខែថ្មីៗនេះ បន្ទាប់ពីហេតុការណ៍នេះ បណ្តាប្រទេសមហាអំណាចលោកខាងកើត តួយ៉ាងដូចជាប្រទេសចិនបានលើកយកប្រធានបទ “ផ្លូវនាវាចរណ៍ថ្មី” មកនិយាយ ហើយផ្លូវនាវាចរណ៍ថ្មីមកនិយាយ ហើយផ្លូវនាវាចរណ៍នេះ ស្ថិតនៅតំបន់ប៉ូលខាងជើង ដែលធ្វើឲ្យព្រែកជីកស៊ុយអេ លែងជាផ្លូវនាវាចរសំខាន់នាពេលអនាគត បន្ទាប់ពីការរកឃើញនាវាចរណ៍ថ្មី ដែលនឹងតភ្ជាប់ពីទ្វីបអាស៊ី ដល់ទ្វីបអឺរ៉ុបកាត់តំបន់ប៉ូលខាងជើងទាំងមូល។
ក្នុងផែនការអភិវឌ្ឍន៍រយៈពេល៥ឆ្នាំរបស់ចិន ក៏មានចែងពីចំណុចយុទ្ឋសាស្រ្តផ្លូវសូត្រតំបន់ប៉ូលផងដែរ ប៉ុន្តែសំណួរសួរថាតើចិននឹងលុកលុយចូល តំបន់ប៉ូលខាងជើង ដើម្បីអ្វី?។
មហាសមុទ្រអាក់ទិក ជាតំបន់ដែលស្ថិតនៅចំតំបន់ប៉ូលខាងជើង បើសិនជាយើងមើលពីភូមិសាស្រ្តខាងជើង និងមើលលើផែនទីពិភពលោក ។ តំបន់អាក់ទិក មានផ្ទៃដី ស្រដៀងនឹងរង្វង់ចំណុចកណ្តាល ដែលមានរង្វង់ដូចប៉ូលខាងជើង ហើយគ្របដណ្តប់លើផ្ទៃដីប្រហែល១៤,១លានគីឡូម៉ែត្រក្រឡា ដែលដែនដីអាក់ទិក មានផ្ទៃដីមួយចំនួនជាប់ប្រទេសដូចជា រុស្ស៊ី ហ្វាំងឡង់ អាមេរិក ស៊ុយអ៊ែត ន័រវេស អ៊ីស្លង់ ដេណឺម៉ាក និងកាណាដា ប៉ុន្តែប្រទេសដែលមានផ្ទៃដីជាប់តំបន់នេះវែងជាងគេ គឺប្រទេសរុស្ស៊ី ដែលមានប្រវែង២៤១៤០គីឡូម៉ែត្រការ៉េ ស្មើនឹង៤៤ភាគរយនៃតំបន់អាក់ទិកទាំងមូល។
តំបន់អាក់ទិកនេះ នៅតែចាត់ទុកថាជាតំបន់ដែលកាន់កាប់ដោយរុស្ស៊ី ដែលប្រេងឆៅជាង៤០ភាគរយ និងឧស្ម័នធម្មជាតិជាង៩០ភាគរយជារបស់រុស្ស៊ី បានទាញចេញពីតំបន់នេះ។
ចំណែកសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលជាលោកខាងលិច មានប្រវែហជាប់តំបន់អាក់ទិកត្រឹមតែជាង៤០០០គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ដែលជាផ្ទៃដីទាំងមូលរបស់រដ្ឋអាឡាស្កា ដែលមានប្រជាជនរស់នៅជាង៧០,០០០នាក់ តិចជាងប្រជាជនរុស្ស៊ី រហូតដល់ជាង២លាននាក់ ដែលអាចនិយាយបានថា រុស្ស៊ីមានឥទ្ឋិពលខ្លាំងណាស់នៅតំបន់អាក់ទិក ហើយកំពុងក្លាយជាចំណុចរសើបក្នុងតំបន់នេះ គឺផ្លួវនាវាចរណ៍៍៕
